امام حسين وويل:

بدکار مه کوه، چې بښنې غوښتنې ته اړ نشې؛ځکه چې مؤمن نه بدي کوي او نه بښنه غواړي؛خو منافق هره ورځ بدي کوي او ورپسې بښنه غواړي.

لنډه شرح :

له هر چا ‏خطا کېږي؛خو دلته منافق او ايمانوال يو توپير لري.مؤمن هڅه کوي،‏ کمه تېروتنه وکړي،چې بښنې غوښتلو ته اړين نشي؛ځکه پوهېږي،چې په پای کې ‏بښنه غوښتل څوک نه سپينوي؛خو د منافقانو پر بدو کارونو چرت هم نه وي خراب؛ځکه چې ورپسې ډېر په اسانه بښنه غواړي،چې دا په خپله د منافق يوه ځانګړنه ده، ‏په ظاهره ځان په خپلو کړو پښېماني ښيي؛خو بيا هم هغه کار تکراروي.

[ سرچینه ؛ یکصدو پنجاه درس زندګي، شیخ ناصر مکارم شیرازي]