بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

د لوراند او لورین الله په نامه

ژړا د قرآن له ليد لوري

د قرآن له ليدلوري ژړا جايزه ده چې لاندې آيتونه ورته اشاره لري:

١_ ژړا، د پالوونکي پر وړاندې د خشوع نښه ده.

(يَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولاً. وَيَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعًا[1]= او وايي :((پالونكى مو پاك دى،چې ژمنې يې هرومرو ترسره كېدونې دي .)) او (بې واکه) پړمخې پرېوځي او ژاړي او (د دې آيتونو په لوستو) يې تواضع او عاجزي لاپسې زياتېږي.

٢_ ژړا، پر انسان د پالوونکي د آيتونو د اغېز نښه ده:

(( أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا[2] = دوی له هغو پېغمبرانو دي چې الله پرې لورنه کړې، د آدم او دهغوی له ځوځاته چې له نوح سره مو (په بېړۍ كې) سپاره كړل او د ابراهيم او اسراييل [= يعقوب] له ځوځاته او له هغوى چې لارښوونه مو ورته وكړه او غوره مو كړل او چې كله د لوراند (الله) آيتونه ورلوستل كېدل؛ نو په ژړا به پر (ځمكه) په سجده پرېوتل .)) .

٣_ ژړا، د پالوونکي د ښه بندګانو نښه ده:

((وَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ[3] = او (دوى) چې کله (د اسلام) پېغمبر ته ورنازل شوي آيتونه واوري (؛نو) وینې،چې د حق پېژندنې له لامله يې سترګې (د شوق) اوښکې تويوي (او) وايي :(( پالونكيه! ايمان مو راوړى؛ نو له شاهدانو سره مو وليكه. ))

ژړا د رواياتو له ليد لوري

د ژړا فرهنګ :

ژړا د خندا په څېر انسان ته يو ستر الهي نعمت دى.

ژړا، له دنني غليم سره په جګړه کې د انسان پانګه ده.

ژړا، د الهي بې پايه لورونو پر وړاندې سرټيټي او زاري ده.

ژړا، د مطلق موړ او غني خداى او د حق تعالى د پراخه لورنې پر وړاندې د نشتمنۍ ښکاره کول دي.

ژړا، د مطلق کمال لټوونکيو دود او د ژوند زړي بنيادم نښه ده.

هغه سترګه چې اوښکې نه لري، مينه او سوز هم نلري او څوک چې دغسې وي، مړ زړى دى . پېغمبر اکرم (ص) وايي:

((من علامة الشقاء جمود العين: د سترګو وچتوب د سخت زړۍ يوه نښه ده[4]))

ژړا، د زړه ويانده ده او د اوښکو بهېدل د ژړاند د ننګېرنو او دننني څوبتياوو ښووونکې ده.

ژړا، د انسان د سختو ننګېريزو حالاتو ښکارندوى ده.

په اسلامي رواياتو کې ژړا او اوښکې ارزښتمنې ښوول شوي دي، بېلګې يې دا دي:

١_ د خداى ښه ايسي:

پېغمبر اکرم (ص) ويلي: ((ان الله يحب کل قلب حزين: د خداى هر غمجن زړه ښه ايسي[5].))

٢_ د خداى لورنه:

رسول اکرم (ص) ويلي: ((انما هى رحمة يجعلها فى قلوب عباده: په رښتيا، اوښکې يوه لورنه ده چې خداى يې د خپلو بندګانو په زړونو کې ږدي[6].))

٣_ خداى ته تر هرڅه غوره:

پېغمبر اکرم (ص) ويلي: ((خداى ته دوه څاڅکي خورا ارزښتمن دي: هغه د وينو څاڅکې چې د خداى په لار کې توى شي او هغه اوښکې چې په تياره شپه کې د خداى له وېرې وبهېږي)) [7]

٤_ د خداى غوسه سړوي:

پېغمبر اکرم (ص) ويلي: (( هر نېکچار په ټاکلي اندازه ثواب لري؛ خو اوښکې په رښتيا د سترګو اوښکې الهي غوسه سړوي)) [8]

٥_ جنت:

پېغمبر اکرم (ص) ويلي: (( څوک چې د خداى له ډاره وژاړي، هر څاڅکي ته يې په جنت کې يوه ماڼۍ چمتو کېږي، داسې ماڼۍ چې په ملغرلو ښکلې شوې ، او په دې ماڼۍ کې داسې څيزونه دي چې هېڅ سترګې ليدلي نه دي، نه کوم غوږ اورېدلي او نه د کوم بشر په زړه کې تېر شوي دي))[9]

٦_ پر امت لورنې ورېږي:

حضرت علي (ک) ويلي: (( که په امت کې يو تن وژاړي، خداى يې په پار پر ټول امت لورېږي)).

٧_ دعا ته غوره فرصت:

علي (ک) ويلي: (( ژړا او د زړونو خشيت له الهي لورنې راولاړېږي؛ نو هر وخت مو چې دغسې حالت وموند، دعاته يې غنیمت وګڼۍ)).

٨_ د زړه نورانيت:

علي (ک) ويلي: (( د خداى له ډاره ژړا، زړه رڼا کوي او د ګناه کولو مخه نيسي)). [10]

٩_ کاري وسله:

علي په کميل دعا کې، ژړا د مؤمن وسله ښوولې ده او وايي: (( وسلاحه البکاء)) او خداى ټولو ته دا کاري وسله ورکړې ده؛ خو افسوس چې په قدر يې نه پوهېږو.

١٠_ له ګناهونو پاکېدل:

علي (ک) ويلي: (( د خداى له وېرې په ژړا، ګناهونه پاکېږي)). [11]

١١_ له دوزخه ژغورنه:

امام حسين (رض) ويلي: (( د خداى له ډاره ژړا، له دوزخه د ژغورنې لاملېږي)) [12]

١٢_ خداى يې په خپله مينه کې رانغاړي:

امام باقر (رح) ويلي: (( هغه څاڅکى خداى ته ډېر ګران دى چې په تياره شپه کې د خداى له ډاره راتوىې شي او بې له الله يې څوک مطلب نه وي))[13]

 ١٣_ الهي رضوان:

امام باقر (رح) ويلي: (( ابراهيم نبي (ع) خداى ته وويل: د هغه بنده اجر به څه وي چې خپل مخ ستا له ډاره لوند کړي؟ ويې ويل: د قيامت پر ورځ به يې وبښم)) [14]

١٤_ د خداى له عذابه خونديتوب:

امام صادق ويلي: (( په قيامت کې هره سترګه ژاړي؛ خو بې له درېيو سترګو: هغه سترګې چې د خداى له حرام کړاى شويو پټې شوې وي، هغه سترګې چې د خداى د اطاعت په لار کې ويښې پاتې شوې وي او هغه سترګې چې په پخه شپه کې يې د خداى له ډاره ژړلي وي)) [15]

[1] اسراء: ١٠٨-١٠٩ آيتونه

[2] مريم: ٥٨ آيت

[3] مائده: ٨٣ آيت

[4] بحار الانوار: ٧٢: ١٠٧ مخ.

[5] بحار الانوار: ٧٣/١٥٧ مخ.

[6]بحار الانوار: ٧٩/٩١ مخ، ٧٣ ګڼه حديث

[7] (شيخ مفيد، امالي: ١١ مخ، ٨ حديث)

[8] (محدث نوري، مستدرک الوسائل: ١١/٢٤٥ مخ، ٣٥ حديث)

[9](وسائل الشيعه: ١١/١٥٧ مخ.)

[10](نوري، مستدرک الوسائل: ١١/٢٤٥، ٣٦ حديث)

[11]د غرر الحکم شرح: ٢/١١١ مخ.

[12]نوري، مستدرک الوسائل: ١١/٢٤٥ مخ، ٣٥ ګڼه روايت.

[13]اصول کافي: ٢/٤٧٨ مخ.

[14] بحار الانوار: ٩٠/٣٣٤ مخ.

[15] اصول کافي: ٤/٢٣٤ مخ.