عرفان د محمد (ص)

عرفان د محمد (ص)

فطرت یو تبسم دی په عرفان د محمد^{صلی الله علیه و آله وسلم}

یو کیف دی پسرلی د ګلستان د محمد^{صلی الله علیه و آله وسلم}

څرګند د دوی له نوره شو یووالی د وجود

هر څیز شو آیینه ځان ته حېران د محمد^(ص)

پویی نه شو څوک په سردلی مع الله وقته

بس دومره چې مېلمه به و یزدان د محمد^(ص)

یو ګل د تجلي نه د رخسار یې شفق دی

جنت یو نقشه شوه د دامان د محمد^(ص)

خالق یې چې پرې عشق کې کړو توحید وته نزول

خپل سوری په انوارو شو قربان د محمد^(ص)

برزخ له نقش و رنګه چې وي پاک هغه پکار

امّي ځکه لقب شو په قرآن د محمد^(ص)

هر شی د کاینات لکه صدف شو وازه خوله

راخور چې په دنیا کې شو نیسان د محمد^(ص)

راجوړه سلسله شوه د اشکال الهی

پېدا چې کړې رب زلف پریشان د محمد^(ص)

حمزه هر ذره به دې ثنا کړي د دنیا

ته شوې که ثناګر شیوه بیان د محمد^(ص)

ټیګونه:

له ملگرو سره یي شریک کړئ.

sn_facebook sn_googleplus sn_telegram sn_whatsapp sn_twitter

ستاسې رالېږل شوې لیدلوری به د اندیال وېبپاڼې تر تایید روسته خپرېږي.

هغه پېغامونه نه خپرېږي، چې منځپانګه یې تورونه او کنځل وي.

هڅه وکړئ، په پښتو پېغامونه راواستوئ.

ددې مطلب په اړه خپل لیدلوری نشئ لیکلی!