بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان _ آيا مى شود خدا را شناخت؟ بله ! مى توان خدا را تا حدى شناخت ، زيرا چگونه مى توانيم کسى را که نمى شناسيم، عبادت و بندگى کنيم. چگونه مى توان خدا را شناخت؟ خدا را از روى آفريده هايش که نشانه هاى اوست، […]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
_ آيا مى شود خدا را شناخت؟
بله ! مى توان خدا را تا حدى شناخت ، زيرا چگونه مى توانيم کسى را که نمى شناسيم، عبادت و بندگى کنيم.
چگونه مى توان خدا را شناخت؟
خدا را از روى آفريده هايش که نشانه هاى اوست، ميتوان شناخت و فهميد که او دانا است. و اين نشانه ها بر دو گونه است نشانه هاى بيرونى و نشانه هاى درونى.
نشانه هاى بيرونى ( آيات آفاقى) و نشانه هاى درونى (آيات انفسى) چيست؟
آيات جمع آيه است. آيه يعنى نشانه ، ما وقتى به آسمان و زمين و کوه و دشت و صحرا ( محل حيوانات اهلى) و بيابان ( محل حيوانات وحشى) وحيوانات گوناگون و هر چيزى که وجود دارد مثل ماه و خورشيد و…. نگاه ميکينم، مى فهميم که آنها خود به خود به وجود نيامده اند، و کسى آنها را آفريده است به اين گونه از آفريده ها نشانه هاى بيرونى و آفاقى مى گويند.
در مقابل نشانه هاى آفاقى ( بيرونى ) نشانه هاى انفسى (نشانه هاى درونى) قرار دارد. هنگامى که با خودمان فکر مى کنيم که داراى چشم و گوش و دست و پا و دستگاه گوارش و… هستيم و آنچه در زندگى از اعضاء بدن به آن نيازمنديم خداوند به ما رايگان عطاء کرده است و همچنين با کمک دانش و عقل مى توانيم زندگيمان را اداره کنيم. و نيز اعضاى درون و بيرون ما با نظم وترتيب کار مى کنند. باز مى فهيم که آفريدگارى دانا و تواناى ما را آفريده . و آنچه را که در دوران زندگى به آن احتياج داشته ايم به ما داده است. به اين گونه نشانه ها نشانه هاى انفسى (نشانه هاى درونى) مى گويند. پس آفريدگار خود و جهان را از روى نشانه هاى آفاقى و انفسى او مى توان شناخت.
از چه راهى ديگر مى توان خداوند جل جلاله را بهتر و دقيق تر شناخت؟
از سخنان پيامبر ( صلى الله عليه و آله) و امامان ( عليهم السلام) و آنچه خداوند از خود در قر‌آن گفته است. مى توان خداوند را بهتر و دقيق تر شناخت . البته شناخت خداوند از راه اول يعنى نشانه هاى درونى و بيرونى بايد انجام پذيرد، تا ما به خدا از اين راه اعتقاد پيدا کنيم. و سپس از راه سخنان پيامبر و امامان خدا را دقيق تر و يا صفاتى را که دارد بهتر و کامل تر بشناسيم.
خداوند متعال خود را در قر‌آن چگونه معرفى کرده است؟
خداوند در قر‌آن خود را چنين معرفى کرده است که: او يکتا و بى شريک و بى نياز است. از چيزى به وجود نيامده و چيزى از او به وجود نمى آيد او ابتدا، انتها، اول و آخر نداشته، نيز بالا و پائين و قبل و بعد (پس و پيش) ندارد. او در همه جا و با همه موجودات بوده . و به ما از هر چيزى نزديکتر است. هيچ چيز از او پنهان نيست. و به همه چيز آگاه و دانا و بينا است.
او کارهاى ما را مى بيند. و صداها و دعاهاى ما را مى شنود، و خواسته هاى ما را برآورده مى سازد، قدرت و توانائى او پايان ندارد، او را خواب نميبرد، و از هيچ چيز غافل نمى شود، و چيزى را فراموش نمى کند. و او آفريدگار همه چيز از پيدا و پنهان و زمان و مکان است. او زنده مى کند. و مى ميراند، او شفا و عزت مى دهد. او مال و ملک مى دهد. آنچه در زمين و آسمان است همه مخلوق ، بنده و آفريده اوست.
اگر پيامبران معجزه مى کنند و يا اولياء خدا کرامتى انجام مى دهند، همه اين قدرت و توانائيرا خداى متعال به آنها داده است . او هر چه بخواهد همان خواهد شد. و آنچه در زمين و آسمان است، همه مخلوق، بنده و آفريده اوست. تمام آفريده ها حتى نباتات و جمادات او را ستايش نموده و اورا تسبيح مى گويند.
آيا شناخت ذات خداوند متعال ممکن است؟
شناخت ذات خدا و اينکه او چيست؟ و يا چگونه است؟ براى هيچ کس حتى پيامبران امکان ندارد. چون انسانها چيزى را مى توانند بشناسند که عقل و فکر آنها بتواند آن را درک کند و به تمام گوشه هاى وجودش راه يابد، ذات خداوند براى هيچ کس قابل درک نيست چون او بزرگتر و والاتر و بالاتر از اين است که در فکر و عقل محدود انسانها بگنجد.