بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

د لوراند او لورین الله په نامه

 (۷) حکمت: د وټیزې (اقتصادي) سرښندنې او اخرت پالنې ځانګړنې (اخلاقي، وټیز)

الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِي عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْيُنِهِمْ فِي آجَالِهِمْ

د خيرات ورکړه ګټور درمل دى او د بندګانو نننۍ کړنې یې سبا په مخ کې ځلېږي .

(٨) حکمت: د انسان د بدن هېښنې (علمي، انساني فيزيولوژي)

اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ يَنْظُرُ بِشَحْمٍ وَ يَتَكَلَّمُ بِلَحْمٍ وَ يَسْمَعُ بِعَظْمٍ وَ يَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ

د انسان د بدن له ځانګړنو به هک پک شې، چې په يوه ټوټه “وازده” ویني، په “غوښه” خبرې کوي، په “هډوکي” اوري او له يوې “سوړې” ساه وباسي!!

(٩) حکمت : د دنیا د وړاندې وروسته کېدو ښانده (ټولنيز، سياسي)

إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَى أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ .

دنيا چې چا ته ورمخه کړي؛ نو د نورو ښېګڼې ورسپاري او چې ور شا کړي (؛نو) خپلې ښېګڼې هم ترې اخلي.

 (١٠) حکمت: له خلکو سره ژوند دود (اخلاقي، ټولنيز)

خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُمْ

له خلکو سره داسې چلن وکړه، چې که ومرې درپسې وژاري او که ژوندى يې په مينه درپسې راشي.

 (١١) حکمت: له دښمن سره چلندود (سياسي، اخلاقي)

إِذَا قَدَرْتَ عَلَى عَدُوِّكَ فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُكْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَيْهِ

که پر دښمن دې لاسبرى شوې؛ نو بښنه يې د خپلې بريا شکرانه کړه.

 (١٢) حکمت د ملګرو موند دود (اخلاقي، ټولنيز، روزنيز)

أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ

هغه خورا بېوسى دى، چې ځانته ملګرى نشي مونداى او تردې خو هغه لا ډېر بېوسى دى، چې خپل ملګري او دوستان له لاسه ورکړي.

 (١٣) حکمت: د الهي لورنو ګټندود (اخلاقي، مانیز)

إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّكْرِ.

د پالونکي د لورنې نښې، چې درکې راڅرګندې شوې، په ناپاسلۍ – ناشکرى يې مه لرې کوئ.