بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

عدل يعنى چه؟

گفته شد که عدل يکى از اصول مذهب شيعه است، مثل امامت.

عدل: يعنى انجام دادن کارهاى که شايسته است، خداوند متعال عادل است ، يعنى از غير از کارهاى شايتسه و موزون کارى انجام نمى دهد (گرچه با انجام هر کارى قدرت دارد) و قوانين و مقررات و کيفر و عذابى که در دنياو آخرت از طرف  خداوند مقرر گرديده است. بر اساس عدل استوار است، هيچ کيفر و عذابى بيشتر از استحقاق عمل نيست، چرا که خداوند ظالم و ستمکار نيست. و به هيچ کس نيز ظلم نمى نمايد.

گروهى از مسلمانان  به عدالت خداوند اعقتادندارند، و مى گويند: اگرخدا بنده اى نيکوکار را به جهنم ببرد، اين کار ظلم نخواهد بود، و اگر ظلم هم باشد، چون خدا آنرا انجام داده است زشت نيست. يعنى ظلم گرچه بد است ولى اگر خدا آنرا انجام داده است زشت نيست. يعنى ظلم گر چه بد  است ولى اگر خدا ظلم کند اين ظلم بد نيست، پس مى شود خداوند شيطان را به بهشت و پيامبرى را به جهنم ببرد، اما در مقابل گروهی دیگری از مسلمانان براى دورى از اين نسبت نا روا به خداوند، عدل الهى را از اصول  اعتقادى خود قرار داده است و مى گويد: چون ظلم بد و زشت است، خدا کار زشت انجام نمى دهد و براى همين خداوند ظالم را در قر‌آن مورد لعن  و نفرين قرار داده است.

پيامبر يعنى چه؟

پيامبران انسانهائى هستند که خداوند آنها را از بين بندگان خوب و درستکارش – که در  خانواده هاى اصيل و درستکار تربيت شده باشند – براى راهنمائى  و رهبرى مردم انتخاب کرده است. و آنها دستورات خداوند را به مردم مى رسانند، و رهبرى مردم را از طرف خداوند به عهده دارند، بنابر اين پيامبر آورنده دستورات خداوند براى مردم ، و رهبر مردم از طرف خداوند است.

چرا خداوند پيامبران را فرستاده است؟

خدائى که انسان را آفريده است بهتر مى داند، که او براى زندگى شخصى، اجتماعى، دنيائى و دينى خود به چه قانون و برنامه اى احتياج  دارد. بنابر اين دين يعنى همان برنامه زندگى را به وسيله پيامبران براى انسانها فرستاد و پيامبر ان چيزهائى را که سبب سعادت انسان در دنيا و آخرت مى  شود، و انسانها از درک آن عاجز هستند، به انسانها آموزش داده اند، آنها نه تنها خوبى ها، بديها، بايد ها، نبايدها را به انسانها آموختنند، بلکه با آموزش حرفه و فن و علوم مختلف به انسانها ، تمدنهاى مهمى را به وجود آوردند.

علاوه بر اين پيامبران از چگونگى زندگى انسان پس از مرگ خبر داده اند که انسان پس از مرگ هم زنده است و با مردن و رفتن از اين دنيا، فانى و نيست نمى شود، بلکه فقط از اين دنيا به دنياى ديگر مى رود، و در آنجا زندگى جاويد خواهد داشت و به ما ياد داده اند که چه کنيم تا در دنياى ديگر هم زندگى خوبى داشته باشيم و به سعادت جاويد برسيم.

چرا بايد پيامبران معصوم باشند؟

معصوم: يعنى کسى که با اختيار خود از گناه کردن دورى مى کند  گر چه قدرت گناه کردن را دارد، و حتى فکر گناه را هم نمى کند، پيامبر چون رهبر و پيشواى دينى و دنيايى مردم است، بايد از گناه و کار بد کردن  دور باشدو حتى کارى را که مردم دوست ندارند انجام ندهد، تا مردم به او اعتماد کنند و او را به عنوان  الگو و سرمشق زندگى خود بپذيرند، از گفته هاى او اطاعت نمايند.

بنابر اين پيامبران چه پيش ا ز اينکه پيامبر شوند و چه بعد از پيامبرى هميشه از بهترين انسانهاى زمان خود بوده اند، و مردم آنها را بدرستکارى و راستگويى و امانتدارى و  ديگر صفات خوب مى شناخته اند. بنابراين همه پيامبران خدا معصومند، يعنى با اختيار و اراده خود گناه نمى کنند، و حتى فکر گناه را هم نمى نمايند.

چگونه ممکن است انسانى هر چند پيامبر فکر گناه را هم نکند؟

يک انسان هر چند گرسنه باشد، هيچ گاه فکر نمى کند که حيوان مرده و بدبو و گنديده اى را که پر از کرم و ميکروب است بخورد. گناه هم در واقع چيزى بسيار زشت و ناپسند است و اولياء  خدا و پيامبران زشتى و بدى آن را مى بينند اگر چه ما زشتى و بدى گناه را نمى بينيم، مثل کودک که زشتى بعضى چيزها را نمى داند و ممکن است که انجام دهد  ولى آدم عاقل که زشتى و بدى آن کار را مى بيند و نيتجه بد آن را مى فهمد نه تنها آن را انجام نمى دهند که حتى فکر انجام دادن آنرا هم نمى کند. اشخاص متدين و خداشناسى که يقين دارند خداوند کارهاى آنها را مى بيند و نتيجه گناهان و زشتى آن را مى دانند هرگز به فکر گناه نمى افتند – تاريخ نمونه هاى از آنها را ذکر کرده است، تا چه رسد به اولياء و پيامبران الهى.

گناه نکردن و معصوم بودن درجه هاى مختلف دارد، مثلا يک انسان در  عمرش نه شراب نوشيده و نه به فکر شراب نوشيدن بوده است، پس او نسبت به شراب خوردن و فکر آن معصوم است، بعضى از انسانها گذشته از شراب، نسبت بدزدى کردن و مردم کشتن و … همين حالت را دارند، پس او نسبت به آنها معصوم است، ولى کسانيکه خدا را بهتر و بيشتر مى شناسند، آنها نسبت به همه گناهها عصمت دارند.

معجزه چيست؟

معجزه: يعنى انجام دادن کارى که بقيه انسانها از انجام دادن ان کار عاجز و ناتوان مى باشند، همانند اژدها کردن عصا و…معجزه مخصوص پيامبر است،يعنى خداوند

معجزه پيامبران براى چيست؟

هر پيامبرى با معجزه اش ثابت مى کند، که خداوند او را به عنوان پيامبر براى راهنمايى مردم فرستاده است.

معجزه مخصوص پيامبر است، يعنى خداوند به پيامبران قدرت معجزه مى دهد، تا در مقابل دشمن که منکر پيامبرى او است معجزه  نمايد، و خواه ناخوا دشمن اگر لجباز نباشد، در برابر معجزه تسليم به ادعاى پيامبر مى شود. چون عقل هر عاقلى چنين حکم مى کند، که اگر اين شخص در ادعاى خود راستگو نباشد، هيچگاه خداوند چنين معجزه را بدست او ايجاد نمى  کند.

آيا غير از پيامبران کسانى ديگر  هم معجزه دارند؟

معجزه قدرتى است که خداوند به هر بنده اى از بندگان خود که بخواهد، مى دهد چنانچه آصف بن برخيا که وزير حضرت سليمان بود، به گفته قر‌آن کريم توانست، تخت بلقيس را از يمن به فلسطين به فاصله چشم بر گرداندن  حاضر کند (نمل ٤٠) و آصف پيامبر نبود.

قدرتى که خداوند به بنده خود مى دهد و او آن کار فوق العاده را انجام مى دهد. اگر پيامبر براى اثبات پيامبرى خود انجام دهد، به آن معجزه  مى گويند ، و اگر ولى و دوست خدا آن را انجام دهد به آن کرامت مى گويند، و همه مسلمانان کرامت اوليا الله را قبول دارند.

عقيده يک مسلمان درباره اديان و کتابهاى آسمانى و پيامبران قبل از اسلام چيست؟

قل از اسلام اديان ديگرى مانند دين يهود و دين مسيحى وجود داشته است، و پيامبرانى چون موسى و حضرت عيسى (عليهم السلام) و کتابهائى چون تورات و انجيل وجود داشته اند، با آمدن اسلام همه اديان ديگر کارايى خود را از دست داند، از اينرو پيروان آنها مى بايستى که اسلام را به عنوان دين خود قبول نمايند. با آمدن قر‌آن نيز کتابهاى گذشته ديگر اعتبارى ندارند، اما پيامبران پيشين همچنان قابل  احترام هستند، و  ما همه آنها را به عنوان پيامبران خداوند مى دانيم و اگر پيامبرى يکى از آنها را منکر شويم ما کافر خواهيم بود. و تعداد پيامبران را هم ١٢٤هزار نفر گفته اند.

ما مسلمانان  به پيامبران پيشين و دينهاى آنها و کتابهاى آنها، ايمان داريم، يعنى عقيده داريم که آن دينها و ان کتابها از طرف خدا فرستاده شده است، گرچه امتهاى آنها بعد از آنها، در دين و کتاب آنها تغييرات زيادى بوجود آورده اند.

عقيده ما درباره پيامبر  اسلام چيست؟

حضرت محمد صلى  الله عليه و آله وسلم پيامبر بزرگوار اسلام و آخرين فرستاده خدا و برتر از همه پيامبران هستند. بعد از او پيامبرى و بعد از دين او دين ديگرى و بعد از قر‌آن کتاب ديگرى نخواهد آمد، دين اسلام آخرين دينها و پيامبرش آخرين پيامبر و کتابش آخرين کتاب آسمانى است. بنابراين پيامبر اسلام را پيمبر خاتم و خاتم الانبياء صلوات الله عليه و آله مى گويند.و اگر کسى بگويد که پيامبر اسلام آخرين پيامبر نيست و بعد از او پيامبر ديگرى آمده يا خواهد آمد او کافر است و نجس ميباشد.

منبع :صد پرسش اعتقادي

نویسنده : احمد علي شيخزاده مدرس

کانون فرهنگي امام جعفر صادق- چنداول کابل