امام صادق وويل: بل داسې ژړېدونکى مې و نه ليد، چې د قلم په څېر موسکې وي. (د لطايف وظرايف کتاب) لنډه شرح : قلم د انسان د عواطفو وياند او د انسان د عقل ژباړن دى، قلم د تمدنونو بنسټګر او د ټولنى د ټېرونو چورلوونکى دى،قلم په خپله ژړا کې د انسان د […]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ (القمر/۴۹) = په حقيقت كې موږ هر څه په ټاکلې کچه پيدا كړي دي.  د نړۍ هر څه په شمار دي دا آيت پر ګرده هستۍ له يو واكمن حقيقته پرده اوچتوي او هغه په ټولو كايناتو كې دقيقه كچونه ده، چې څومره بشري پوهه پر […]

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَفِي السَّمَاء رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ (الذاریات/۲۲) = او ستاسې ((روزي)) او څه چې ژمنه يې درسره کېږي، په اسمان كې دي . فَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ (الذاریات/۲۳) = نو د اسمان او ځمكې پر پالونكي قسم،بېشكه دا(مطلب) داسې حق (او واقعيت) دى؛لكه څنګه چې تاسې غږېږئ! […]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَجَاءتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ (ق/۱۹) ژباړه : او (په پايله کې) د مرګ (په درشل کې) بېهوشي يې (سترګو ته) حقيقت راوړي (او انسان ته ويل كېږي؛) دا هماغه څه دي،چې ته ترې تښتېدې!  د مرګ بې هوشي د مرګ بې هوشي، مستۍ ته ورته يو […]

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى (النجم/۳۲) = هغوى چې له سترو ګناهونو او ناوړو (كارونو) ډډه كوي؛خو بې له كوچنيو ګناهونو (چې کله پرې ككړېږي)؛نو […]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ ( القمر/‍۹۱) = په رښتینه کې په يوه پرله پسې شومه ورځ کې مو ډېر سوړ توپاني باد پرې راوالوځاوه.   بختورتوب او سپېره توب په خلكو كې دود دى، چې ځينې ورځې بختورې او ځينې سپېرې بولي؛ كه څه په ټاكنو […]

له “يمامه” نه يو سړى مدينې ته راغى،اسلام يې راوړ او په اسلام کې ښه هم شو؛يعنې اسلامي ښوونې يې زده کړې او په اسلامي روزنه و روزل شو.ددې سړي نوم “جويبر” و؛تورمخى،لنډ،بېوزله او بدڅېره و او داچې په مدينه کې يې څوک نه درلودل،د شپې به په جومات کې ويدېده او په حقيقت کې […]

كله به ځينې تجربه كارې مېرمنې د اسلام له سرتېرو سره مرستې ته له مدينې بهر تلې،اوبه يې راوړې،د سرتېرو جامې يې وينځلې او ټپيان يې پالل او له دې لارې يې د اسلام له سرتېرو سره مرسته كوله . “ام عامر”، چې نوم يې “نسيبه” و، وايي: [د احد په غزا کې] ((د اسلام […]

يوه ورځ عبدالمطلب،د خپل زوى ژوند د سل اوښانو په وركولو بېرته واخست.دا هغه وخت و،چې عبدالله 24 كلن و. دا پېښه ددې لامل شوه، چې عبدالله پر قريشو سربېره،په خپلې كورنۍ كې هم د ځانګړي مقام خاوند شي؛ځكه كوم څيز،چې ګران او په سختۍ لاس ته راشي؛نو ورسره زياته مينه كېږي؛نو ځكه عبدالله په […]

سره له دې چې جاهلي عرب په اخلاقي فساد كې ډوب و؛خو بيا هم ځينې داسې ځانګړنې يې درلودې،چې  ستاينوړ وې؛لكه د تړون ماتول پکې ناوړه چار او ګناه بلل كېده. د عربو له نورو ټبرونو سره ډېر لوى لوى تړونونه تړل،چې تر پايه به په خپله خبره ولاړ وو. عبدالمطلب د زمزم د چينې […]